ระยะเวลาการออกแบบระยะเวลาการออกแบบอายุการใช้งานระยะเวลาการกลับมา - คุณแยกแยะความแตกต่างอย่างชัดเจนหรือไม่?

ระยะเวลาฐานการออกแบบอายุการใช้งานการออกแบบและระยะเวลาการกลับมาเป็นแนวคิดสามครั้งที่พบโดยวิศวกรโครงสร้าง แม้ว่ามาตรฐานแบบครบวงจรสำหรับการออกแบบความน่าเชื่อถือของโครงสร้างวิศวกรรม
“ มาตรฐาน” (เรียกว่า“ มาตรฐาน”) บทที่ 2“ ข้อกำหนด” แสดงรายการคำจำกัดความของระยะเวลาอ้างอิงการออกแบบและอายุการใช้งานการออกแบบ แต่สิ่งที่แตกต่างระหว่างพวกเขาคือการประเมินว่าหลายคนยังคงสับสนเล็กน้อย

1. ระยะเวลาคืน
ก่อนที่เราจะเข้าสู่การสนทนาลองทบทวน“ ระยะเวลาคืน” กันเถอะ ในบทความก่อนหน้าของเราครั้งหนึ่งใน 50 ปี = หนึ่งครั้งใน 50 ปี? —— ดังที่กล่าวไว้ในสามัญสำนึกที่สี่ของความเร็วลมที่วิศวกรโครงสร้างควรรู้ระยะเวลาการคืนสินค้าหมายถึง“ ช่วงเวลาเฉลี่ยระหว่างการเกิดขึ้นหรือการเกิดขึ้นของเหตุการณ์” และระยะเวลาผลตอบแทนที่วัดได้ใน“ ปี” และการเกินความน่าจะเป็นของโหลด ตัวอย่างเช่นสำหรับภาระลมที่มีระยะเวลาส่งคืน 50 ปีความน่าจะเป็นเกินความน่าจะเป็นประจำปีคือ 2%; สำหรับภาระลมที่มีระยะเวลาส่งคืน 100 ปีความน่าจะเป็นเกินความน่าจะเป็นประจำปีคือ 1%

สำหรับภาระลมที่มีความน่าจะเป็นต่อปีเป็น P ความน่าจะเป็นที่จะไม่เกินความเร็วลมในปีที่แน่นอนคือ 1-P และความน่าจะเป็นที่จะไม่เกินความเร็วลมใน N ปีคือ (1-P) ถึงพลังงานที่ N ดังนั้นความน่าจะเป็นเกินของความเร็วลมใน N ปีสามารถคำนวณได้โดยสูตรต่อไปนี้:

ตามสูตรนี้: สำหรับภาระลมในระยะเวลาคืน 50 ปีความน่าจะเป็นที่เกินกว่าปีคือ P = 2%และความน่าจะเป็นเกินกว่า 50 ปีคือ:

ความน่าจะเป็นของการวิชชา 100 ปีเพิ่มขึ้นเป็น:

และความน่าจะเป็นที่เกินกว่า 200 ปีจะถึง:

2. ระยะเวลาการออกแบบระยะเวลาฐาน
จากตัวอย่างข้างต้นเราสามารถพบว่าสำหรับโหลดตัวแปรไม่มีความหมายที่จะพูดถึงความน่าจะเป็นที่เกินโดยไม่ต้องพูดถึงความยาวที่สอดคล้องกัน ท้ายที่สุดผู้คนจะตายในระยะยาวความน่าจะเป็นของการโหลดที่เกินตัวแปรจะใกล้เคียงกับ 100%และอาคารจะยุบ (เว้นแต่ว่าพวกเขาจะถูกทำลายก่อนที่พวกเขาจะพังทลาย) ดังนั้นเพื่อรวมมาตรฐานการวัดจึงจำเป็นต้องระบุมาตราส่วนเวลาแบบรวมเป็นพารามิเตอร์เวลาสำหรับค่าโหลดตัวแปร มาตราส่วนเวลานี้คือ "ระยะเวลาอ้างอิงการออกแบบ"

ข้อ 3.1.3 ของ“ รหัสสำหรับการโหลดโครงสร้างอาคาร” กำหนดว่า“ ระยะเวลาอ้างอิงการออกแบบ 50 ปีจะถูกนำมาใช้เมื่อกำหนดค่าตัวแทนของโหลดตัวแปร” นี่คือบทบัญญัติที่จำเป็น เหตุผลที่มีข้อบังคับก็คือ“ ไม่มีกฎไม่มีวงกลมสี่เหลี่ยม” โดยไม่ต้องตั้งค่าพื้นฐานเวลามันไม่มีความหมายที่จะหารือเกี่ยวกับความน่าจะเป็นที่จะเกินภาระและดัชนีความน่าเชื่อถือ (ความน่าจะเป็นของความล้มเหลว) ของโครงสร้าง