Falownik to urządzenie do regulacji mocy składające się z elementów półprzewodnikowych, które są głównie używane do konwersji prądu stałego na prąd przemienny. Zazwyczaj składa się z obwodu podwyższającego i obwodu mostka inwertera. Obwód podwyższający podwyższa napięcie prądu stałego ogniwa słonecznego do napięcia prądu stałego wymaganego do sterowania wyjściem falownika; obwód mostka inwertera ekwiwalentnie przekształca podwyższone napięcie prądu stałego na napięcie prądu przemiennego o wspólnej częstotliwości.
Falownik, znany również jako regulator mocy, można podzielić na niezależne źródło zasilania i podłączone do sieci zgodnie z zastosowaniem falownika w systemie wytwarzania energii fotowoltaicznej. Zgodnie z metodą modulacji kształtu fali można podzielić na falownik prostokątny, falownik schodkowy, falownik sinusoidalny i kombinowany falownik trójfazowy. W przypadku falowników stosowanych w systemach podłączonych do sieci można je podzielić na falowniki transformatorowe i falowniki beztransformatorowe zgodnie z tym, czy występuje transformator. Główne parametry techniczne falownika fotowoltaicznego to:
1. Znamionowe napięcie wyjściowe
Falownik fotowoltaiczny powinien być w stanie wyprowadzić znamionową wartość napięcia w dopuszczalnym zakresie wahań określonego napięcia wejściowego DC. Zasadniczo, gdy znamionowe napięcie wyjściowe wynosi jednofazowe 220 V i trójfazowe 380 V, odchylenie wahań napięcia jest określone w następujący sposób.
(1) W przypadku pracy w stanie ustalonym wymagane jest, aby odchylenie wahań napięcia nie przekraczało ±5% wartości znamionowej.
(2) W przypadku nagłej zmiany obciążenia odchylenie napięcia nie przekracza ±10% wartości znamionowej.
(3) W normalnych warunkach pracy asymetria napięcia trójfazowego wyjściowego falownika nie powinna przekraczać 8%.
(4) Zniekształcenie przebiegu napięcia (sinusoidy) wyjścia trójfazowego nie powinno przekraczać 5%, a wyjścia jednofazowego nie powinno przekraczać 10%.
(5) Odchylenie częstotliwości napięcia wyjściowego AC falownika powinno mieścić się w granicach 1% w normalnych warunkach pracy. Częstotliwość napięcia wyjściowego określona w normie krajowej Gb/t 19064-2003 powinna mieścić się w zakresie od 49 do 51 Hz.
2. Współczynnik mocy obciążenia
Wielkość współczynnika mocy obciążenia wskazuje na zdolność falownika do przenoszenia obciążenia indukcyjnego lub pojemnościowego. W warunkach fali sinusoidalnej współczynnik mocy obciążenia wynosi od 0,7 do 0,9, a wartość znamionowa wynosi 0,9. W przypadku określonej mocy obciążenia, jeśli współczynnik mocy falownika jest niski, wymagana pojemność falownika wzrośnie, co spowoduje wzrost kosztów. Jednocześnie wzrasta pozorna moc obwodu prądu przemiennego układu fotowoltaicznego, a prąd obwodu wzrasta. Jeśli jest duży, strata nieuchronnie wzrośnie, a wydajność systemu również spadnie.
3. Znamionowy prąd wyjściowy i znamionowa pojemność wyjściowa
Prąd wyjściowy znamionowy odnosi się do znamionowego prądu wyjściowego falownika w określonym zakresie współczynnika mocy obciążenia; jednostką jest a; znamionowa pojemność wyjściowa odnosi się do iloczynu znamionowego napięcia wyjściowego i znamionowego prądu wyjściowego falownika, gdy współczynnik mocy wyjściowej wynosi 1 (tj. czyste obciążenie rezystancyjne); jednostką jest kVA lub kw.
Czas publikacji: 15-07-2022